Kerk en Slavernij stond op het menu van de bijeenkomst die op vrijdag 22 september in het gebouw van het Apostolisch Genootschap werd georganiseerd. Dit gebeurde in het kader van de Vredesweek.
Het thema was verre van makkelijk te verteren kost. Voorafgaand aan de lezing was er bij binnenkomst een gezellig samenzijn in de hal van het gebouw. Ds. Jeroen Sytzema was de spreker van de avond.
Jeroen Sytsma studeerde plantziekenkunde in Wageningen en theologie in Kampen. Hij is gemeentepredikant van de Koningskerk in Zwolle. Hij wordt wel ‘de groene dominee’ genoemd, maar kreeg ook bekendheid met preken over andere maatschappelijke thema’s, zoals seksueel misbruik, belasting betalen en de kerk en het slavernijverleden.
Over dat laatste onderwerp was hij onder andere te horen op Radio 1 en sprak hij op een symposium in Zwolle. Hij gelooft sterk in de belofte van Jezus: De waarheid zal u vrijmaken.
In zijn inleiding vertelde hij over de 400-jarige geschiedenis van de slavernij en dat het onbegrijpelijk is de Christenen dit hebben laten gebeuren, de Slavernij zelfs hebben ondersteund. Er waren zelfs speciale discriminerende kerkregels die Jeroen Sytsma ‘plantagetheologie’ noemde. Zwarte mensen werden als minderen gezien en mochten daarom ‘geknecht’ worden.
Hij ziet deze avond als een moment om de door Nederlanders tot slaaf gemaakten te herdenken (ruim anderhalf miljoen mensen, de meesten afkomstig uit Afrika).
Op 14 juni 2013, 160 jaar na afschaffing van de slavernij, kwam de Raad van Kerken in Nederland voor het eerst met een vorm van excuus en erkenning van het onrecht dat de tot slaaf gemaakte in de voormalige koloniën is aangedaan. Dit is beschreven in een verantwoording over het slavernijverleden. (lees hier de verantwoording)
Jeroen besloot de lezing met dat hij als Christen hoop heeft in de toekomst. Het is belangrijk om relevante zaken in het licht te brengen. Hij gelooft in de belofte van Jezus dat ‘de waarheid je vrij zal maken’
Na de inleiding ging de groep uiteen. Een groep ging met een schrijfdialoog aan de slag en de andere met de gespreksdialoog.
Onbekendheid met dit thema was de grootste drijfveer voor aanwezigen om naar deze avond te komen. De onbegrijpelijke onrechtvaardigheid, en vraag hoe nu verder kwam veel naar voren tijdens de dialoog. Het werd een mooi gesprek, waarin zoals één van de deelnemers na afloop omschreef, de bevlogenheid groot was.
De schrijfdialoog werd zeer positief ontvangen. De vertraging is een belangrijk werkzaam ingrediënt van de schrijfdialoog. Men moest eerst nadenken dan schrijven en pas daarna werd e.e.a. mondeling gedeeld. De sfeer was bijzonder.
Een deelnemer vertelde van haar worsteling: hoe heeft dit kunnen gebeuren, hoe hebben Christenen dit met de Bijbel in de hand kunnen faciliteren? Zij maakte ons deelgenoot van haar worsteling: Moest zij zich nu schuldig voelen? Maar het was zo lang geleden? En zij had toch geen aandeel gehad? Het was verrijkend en een voorrecht te mogen beleven hoe haar worsteling respectvol werd ontvangen.
En zo was er wel meer moois.
De volgende elfjes zijn het resultaat van de schrijfdialoog. (Een elfje is een eenvoudige, compacte dichtvorm, die bestaat uit elf woorden op vijf dichtregels. De woorden worden als volgt verdeeld: de eerste dichtregel: een woord; de tweede regel: twee woorden; de derde regel: drie woorden; de vierde regel: vier woorden; de vijfde regel: één woord, dat het gedicht samenvat).
Kerk
en Slavernij.
Hoe kan dit?
Wij waren er bij.
God?
Slavernij
is onvrij(heid).
Laten we verbinden
tussen mensen, heden, verleden.
Vrij!
Onder het genot van een drankje werd een mooie avond afgesloten.
Vermeldenswaard is ook het warm welkom door vertegenwoordigers van het Apostolisch Genootschap in de persoon van Erwin en zijn vrouw Hester.
Terugblikkend zijn we het erover eens dat het niet altijd aantallen zijn die het succes van een activiteit bepalen. Een select gezelschap van zo’n 18 personen beleefde een mooie, leerzame avond waar een ieder iets van meegenomen heeft.