Tijdens de ‘Week van de dialoog’ heb ik in samenwerking met Samenspraak Apeldoorn, Talma-Borgh, een thuis voor welzijn en zorg en PCBO Apeldoorn twee dialoogtafels georganiseerd waarbij vier leerlingen en vier bewoners met elkaar in dialoog gingen rondom het thema ‘De Moeite waard’. Eén dialoogtafel vond plaats in het woon-zorgcentrum en één dialoogtafel vond plaats in de school. Ik schreef er dit korte artikel over. Mocht je geen tijd hebben het artikel te lezen, dan hierbij een korte samenvatting: “Jong en oud samenbrengen is de moeite waard”. Door Sylvia van Ark.
Voorzichtig schuifelend kwam iedereen binnen. Een beetje onwennig, want wat precies de bedoeling was, dat was nog niet helemaal duidelijk. Maar al snel vond iedereen een plekje aan tafel en gingen we van start. Als gespreksleider van deze dialoog legde ik uit dat we in vier rondes met elkaar in gesprek zouden over het thema ‘De moeite waard’, dat we daarvoor een uur de tijd zouden nemen en dat er halverwege koffie/thee, ranja en koekjes waren. Niet onbelangrijk.
Kennismaken…
In de eerste ronde werd iedereen uitgenodigd een afbeelding te kiezen die echt iets over henzelf vertelde. Een mooie manier om elkaar beter te leren kennen, want het kiezen van een afbeelding geeft iedereen de ruimte om iets wezenlijks over zichzelf te vertellen. In deze groep waren er opvallend veel avonturiers 😉
De diepte in…
Bij een dialoog staat luisteren zonder oordeel voorop. Je hoeft geen oplossingen te bedenken of tips te geven, je mag gewoon luisteren.
In de volgende drie rondes hebben we het onderwerp ‘De moeite waard’ samen verder uitgediept. Wat betekent of is voor jou de moeite waard? En welke dromen heb je wanneer je denkt aan de moeite de waard? Samen, contact, kleuren en natuur waren de sleutelwoorden in de verhalen die gedeeld werden.
In de laatste ronde wordt altijd iedereen gevraagd wat zij meenemen uit het gesprek. En dit liet mij weer zo duidelijk de waarde van de dialoog zien.
Er werden mooie inzichten gedeeld van kind op oudere, oudere op kind, oudere op oudere en kind op kind. Wellicht wat vaag, maar ik vind dat wat gedeeld is in de groep, ook in de groep moet blijven. Juist omdat iedereen zich kwetsbaar durfde op te stellen en mij het vertrouwen gaf dit gesprek te begeleiden. Maar wat ik zelf meeneem uit deze dialoog wil ik graag met jullie delen. De waarde ervaren van samen dingen doen en samen zijn, is niet gebonden aan leeftijden, maar van alle leeftijden.
