Door: Kirsten Regtop
Een liedje wat ik, als ik het eenmaal in mijn hoofd heb, er maar lastig uit kan krijgen. Eindelijk lijkt de natuur klaar te zijn voor de zomer. Mijn voortuin schiet in bloei en ik zie de nodige bezige bijen en ook vlinders hun gang gaan. Als uit een diepe winterslaap gekomen, gaan we weer naar buiten en zoeken elkaar op in de buitenlucht. Wat voor mij een enorme opluchting geeft is dat ik weer spontaan een bezoekje kan brengen aan wie ik wil. Een museum bezoeken, het zwembad in gaan met de kinderen. Maar dat is mijn beleving. Voor jou ligt dat misschien heel anders. Ik stel mijzelf graag de vraag, wat neem ik mee uit de afgelopen periode? En wat gooi ik het liefste per direct het raam uit? Het heerlijke gevoel van de zomer in mijn bol houd ik graag vast. Alleen dat nare deuntje niet. En na het reflecteren weer omschakelen naar het leven in het hier-en-nu. Nu hopen dat de zomer ook mooi weer te bieden heeft en dan is het plaatje compleet.
Komende zomer zijn we als Samenspraak even gesloten, ik wil je, namens het gehele bestuur een hele fijne zomer toewensen en hoop je na die tijd weer spontaan en in dialoog te mogen ontmoeten.