Een interview met Henk de Boer (1955), sinds 2017 penningmeester van Stichting Samenspraak. Wij willen hem, een drijvende en tegelijkertijd overwegend stille kracht, middels dit interview in het zonnetje zetten. Want hij verdient complimenten, en dit sluit aan bij het thema ‘complimenten’ van deze nieuwsbrief. Henk is getrouwd en heeft twee dochters. Hij gaat binnenkort met pensioen, waar hij volgens hem naartoe groeit, ook al vindt hij zijn werk nog steeds leuk. “Aan alles komt een eind, maar er is zeker een kans dat ik het werk ga missen,” aldus Henk.
Jarmo en Miranda van Stichting Samenspraak stelde hem de volgende zelf-reflecterende vragen:
Als je mij echt goed zou kennen, dan zou je over mij weten dat….
“Ik zeer begaan ben met mens & natuur en die met respect probeer te behandelen. Ik probeer geen vooroordeel te hebben bij mensen en ik sta stil bij of dingen wel of niet schadelijk zijn voor de natuur. Als ik zwerfafval op straat zie liggen wil ik de moeite doen om het op te pakken en weg te gooien.”
Als je slechts één ding zou kunnen veranderen aan je leven, wat zou dat dan zijn?
“Minder naïef zijn en minder een tunnelvisie hebben. Zoals ik bij de vorige vraag zei, erger ik me aan zwerfafval, maar tot op heden ga ik dan niet altijd tot actie over. Ik zou bijvoorbeeld zelf een plastic zak mee kunnen nemen als ik ga wandelen om het zwerfafval van anderen weg te gooien. Maar ik ben me bewust van dat dat probleem bij de ander begint.”
Wat is dé eigenschap waarover mensen je de meeste complimenten geven?
“Mijn analytisch vermogen oftewel het scherp krijgen van het onderwerp/probleem. Dit uit zich in dat ik door blijf vragen totdat iets duidelijk is en dat het voor iedereen duidelijk wordt.”
Welke plek op de wereld wil je sowieso bezoeken?
“Het is geen ‘ruiken en voelen’, maar door de TV en andere media heb ik toch al heel veel plekken ‘thuis’ gehad. China heb ik altijd in mijn achterhoofd gehad, maar dat is wat bekoeld. Andere landen in Azië (zoals Nepal, Thailand, de Filippijnen) maar ook de natuurgebieden in Afrika trekken me nog wel. Om daar de mooie vlaktes te zien en de dieren in het wild. Het dier wat ik het graagst zou willen zien is de leeuw. Deze is toch soort van gelinkt aan de huiskat, ook een jager, het ene moment lijken ze lief en aardig, het andere moment zijn ze wreed en indrukwekkend.”
Waar word je blij van?
“Heel veel zaken en in willekeurige volgorde: van kinderen, natuur (films), sporten (fietsen, voetballen), samenzijn met anderen, een knorrende poes op schoot, in de natuur zijn. Ik waardeer graag de kleine dingen.”
Wat vind jij het mooiste compliment dat je ooit hebt gekregen?
“Ieder compliment is al mooi. Ik kan zo gauw geen mooiste bedenken. Ik sta er niet zo bij stil welke complimenten ik krijg. Het kan inderdaad voor komen, dat één compliment iemands leven een andere wending kan geven.”
Wie op de wereld, ver weg of dichtbij, en die je wel of niet persoonlijk kent, zou je het graagst een compliment willen geven?
“Dat zijn er meerdere, maar ik ben heel erg onder de indruk geweest van Nelson Mandela. Ondanks alles wat hem is aangedaan, heeft hij toch op een vreedzame en innemende wijze geprobeerd mensen te verbinden. Nelson Mandela zou het boegbeeld van Stichting Samenspraak geweest kunnen zijn.”
Mooi interview. Leuk dat jullie onze penningmeester Henk daarvoor hebben uitgekozen.
Mooi om, nu ik gepensioneerd ben, een interview te lezen van een jarenlang gewaardeerde collega bij ‘onze’ werkgever.
Ook mooi om te herkennen hoe hij nu reageert zoals ook toen.
Old soldiers never die….. Ik hoop hem nog eens te ontmoeten.
Henk bezit inderdaad een Kracht. Stil als het niet anders hoeft. Maar ook aanwezig als hij zich daartoe geroepen voelt. Een zorgvuldig, geduldig en positief ingestelde bestuurder met een hart voor mensen.