Terugblik op de Week van de dialoog
Online dialogiseren is nog best lastig. Niet zozeer het samen in gesprek gaan, maar er is een andere etiquette van toepassing. Wachten tot de ander uitgesproken is, in een gesprek soms al lastig, maar als je nu door elkaar gaat praten wordt het een warboel. Dus hand op steken als je wat wilt zeggen. Je bewust zijn van je achtergrond en achtergrond geluiden. Je internetverbinding die hapert of een half hoofd in beeld. Maar dit is allemaal opgelost met elkaar in de diverse online dialogen.
Tijdens de dialogen werd het thema ‘Erbij horen’ zeer breed ingestoken. Er werd gesproken over onder andere ziekte, verhuizingen, cultuur & achtergrond, online zorgt voor erbij horen, helpen kan juist zorgen voor uitsluiting. Door het gebruiken van de dialoogmethode kwam iedereen aan de beurt om zijn of haar ervaring met erbij horen te vertellen, wat hun droom was en welke eerste stap zij zouden kunnen zetten om dit te realiseren.
Uit reacties van deelnemers werd aangegeven dat rondom tafel het prettiger is, maar dat de online optie een zeer goede vervanger was en dat het minder afstandelijk was dan verwacht. Dat blijkt ook wel als er aangegeven wordt dat er veiligheid werd gevoelt. Dat er ruimte was om je kwetsbaarheid te mogen laten zien en dat dit werd gerespecteerd. Er was openheid, er werd echt geluisterd, het voelde intiem en zorgde voor verbondenheid en betrokkenheid.
Een online dialoog bestond minimaal uit drie personen en maximaal zes (inclusief de dialoogbegeleider). Een kleine groep mensen zodat iedereen de kans en tijd krijgt om zijn of haar verhaal te doen. Genoeg ruimte voor de interactie en dynamiek die ook online ontstaat en waar je ook op in kan springen.
Het was een andere dialoogweek dan anders, maar zeker niet minder waardevol. Uit de reacties blijkt dat er een mooie aanvulling is, maar die elk moment toegepast kan worden vanwege de flexibiliteit van een online dialoog.
Ter afsluiting een gedicht van Roelof Oudman. Deze heeft hij speciaal geschreven voor de Week van de Dialoog.
Erbij horen!
Waar maak je vanzelfsprekend deel van uit?
Waar weet je dat je gewoon jezelf mag zijn?
’t is goed om van elkaar te weten
wat op dit punt onze behoeften zijn
er met compassie naar te vragen;
al raakt dat soms wel oude pijn.
Een dialoog met fijne mensen
kan daarin o zo troostend werken
Het delen heelt, bedient je wensen
kan je naar Hart en Ziel versterken.