Terugblik week van de dialoog

We kijken terug op een geslaagde week van de Dialoog. Met 14 tafels en verschillende dialoogvormen, zijn Apeldoorners met elkaar in gesprek gegaan rondom het thema ‘ontdek de ander’. Veel ontmoetingen smaakten naar meer! Donderdag was er een gezellige borrel bij Brasserie Witteveens. Hieronder een (foto)verslag.

“Een ontmoeting die goed doet, voor iedereen die erbij was…”

Maandagmorgen 4 november vond in het Raadhuis een bijeenkomst plaats in het kader van de Week van de Dialoog, met als thema ‘Ontdek de ander’. Een van de deelnemers schreef zijn ervaringen op:

Een verslag van Cor Snijders
Als ik binnenkom zijn er al mensen aanwezig: Dawoud, Franz, Roelof, Astrid, Henk, Ramon en gespreksleider Bernard. Ik word hartelijk welkom geheten. Bernard begint met een korte samenvatting. De Dialoog is in 2001 in Rotterdam ontstaan, ook als gevolg van incidenten zoals de aanslag op de Twin towers, de moord op Theo van Gogh en Pim Fortuin. De dialoog was voor het eerst in 2007 in Apeldoorn en beleeft nu alweer zijn 13e keer. De dialoog heeft als doelstelling: praten met elkaar.

Als Bernard vraagt hoe we de ander kunnen leren kennen, vertelt ieder van zijn eigen beleving en achtergrond hoe hij/zij hierover denkt. Zo ontstaat een levendig palet van levensverhaal, gedachten en anekdotes. Bij iedere stap in de Dialoog diepen we het gesprek verder uit. En zo praten we in over kansen, zonder oordeel zijn, taal, vrijwilligerswerk, een gehandicapte dochter, leidinggeven, Syrische vluchtelingen, openstaan voor andere mensen, en wat als je twee wereldoorlogen hebt meegemaakt zoals Franz van 92… Een indrukwekkende en hartverwarmende ontmoeting tussen wildvreemde mensen, dat is wat de dialoog kan bewerkstelligen!

Gespreksbegeleider Marieke Gorkink over de wandeldialoog op Het Leesten:
“Wij hadden vanochtend een mooie wandeldialoog met ons groepje van 5. Het weer was goed en de deelnemers hadden er zin in. We hebben in een groepje van 2 en een groepje van 3 gewandeld en de verschillende fases van het gesprek doorlopen. Ik had briefjes gemaakt die ze onderweg konden gebruiken. Ik had ter introductie een gedicht voor gelezen. Zie hiernaast. Na ongeveer een uur hadden we de fases doorlopen en hebben we nog een half uurtje gewoon gewandeld en genoten van de omgeving. Om half 12 hebben we samen koffie gedronken bij de kiosk. Daar hebben we de dialoog afgesloten door met elkaar nog even terug te kijken en te reflecteren op wat we meenemen van vandaag. Kortom: een mooie ontmoeting.”

Moment, gedicht van Jean Pierre Rawie

Soms hoor ik onverwacht weer achter
gewone woorden die je uit
een zoveel zuiverder en zachter,
adembenemender geluid,
dat ik opnieuw naar je moet kijken
of ik je nooit tevoren zag.

Laat al die jaren maar verstrijken;
zolang ik dit bewaren mag
kan jou en mij de tijd niet deren:
weer voor het eerst met je alleen
hoor ik de harmonie der sferen
door alle alledaagsheid heen.

Op woensdag bij Foenix gaat men met elkaar in dialoog aan de hand van het spel ‘Een steekje los’

Verslag Dialoog in de Klup in de Mariastraat Apeldoorn op woensdag 6 november. Opgetekend door Cor Snijders.
In het gebouw aan de Mariastraat waar de Klup huist, moet ik naar boven en kom vervolgens in een zaal waar al twee groepjes zitten. Ik loop naar de achterste tafel waar ik de Chinese vrouwen tref. Daar stel ik mezelf voor en zie opnieuw Bernard die wederom de gespreksleider blijkt. Aan tafel zitten ook de vrouwen Kam, Suze, Pui yan, Sue, Zkou en Jose. Kees, ik en Bernard zijn de enige mannen.

Deze morgen vindt de dialoog plaats in vier rondes. Eerst een voorstelronde. In de tweede ronde kunnen we vertellen over iets wat we hebben meegemaakt dat op die dialoog betrekking heeft. Na die tweede ronde volgt een pauze. In de derde ronde mogen we dromen over het onderwerp. In de vierde ronde krijgen we gelegenheid om te vertellen wat het ons persoonlijk heeft opgeleverd, wat neem je mee naar huis? Maar eerst leest Bernard een kort gedicht voor van Toon Hermans:

“Liefde is op weg zijn naar
jezelf te vinden in elkaar.”

Er is deze ochtend van alles met elkaar uitgewisseld. We delen over wat we meegemaakt hebben, onze gedachten, verrassende ontmoetingen.
En dan is er pauze met kletskop.

Bernard vraagt in de volgende ronde naar onze droom als afsluiting van deze dialoog. Ik vertel kort over mijn ervaringen in de Nacht van Apeldoorn waarin iedereen praatte met iedereen. Het was een ongewone nacht. Daarna ontaardt het onderwerp droom in een warrige samenspraak tussen de dames waaruit maar één ding duidelijk naar voren komt. Ze willen (net als ik) ook graag met pensioen.

Ik besef dat dit verslag bij lange na niet compleet is, maar het geeft een aardige indruk hoe een morgen ‘dialoog’ verloopt en wat je zoal tegenkomt.